PFAS (poly- en perfluoralkylstoffen) is een groep chemische stoffen die de afgelopen jaren veel aandacht heeft gekregen. Deze stoffen worden in tal van producten gebruikt vanwege hun eigenschappen om water en vuil af te stoten. Helaas blijkt dat PFAS ook schadelijk is voor zowel mens als milieu. In dit blog zullen we uitgebreid bespreken waarom PFAS schadelijk is voor water en welke consequenties dit met zich meebrengt.

Verontreiniging en verspreiding in water

PFAS-houdende stoffen worden geloosd in waterbronnen, zoals afvalwater of lozingen van verontreinigde grond. Eenmaal in het water blijft PFAS vaak stabiel en lost het niet goed op. Hierdoor kan het zich ophopen in sedimenten en bodems, waar het voor langere tijd aanwezig blijft. Het is namelijk een persistente stof, wat betekent dat het niet gemakkelijk afbreekt in het milieu. Daarnaast is PFAS ook zeer mobiel in water, wat betekent dat het zich gemakkelijk verspreidt en verplaatst in het water. Bovendien hebben PFAS-stoffen de neiging om zich te binden aan deeltjes in het water, zoals zwevende deeltjes en organisch materiaal. Dit vergroot hun stabiliteit en voorkomt dat ze gemakkelijk uit het water worden verwijderd.

Hoe beïnvloeden PFAS de hormoonregulatie?

PFAS worden beschouwd als endocriene verstoorders, wat betekent dat ze de normale functie van hormonen kunnen verstoren. PFAS kunnen zich bijvoorbeeld binden aan hormoonreceptoren en de hormoonrespons beïnvloeden. Dit leidt tot verstoringen in verschillende hormonale processen, zoals de regulatie van de schildklierhormonen, geslachtshormonen en stresshormonen. Daarnaast kunnen PFAS de synthese en afbraak van hormonen beïnvloeden door enzymen te verstoren die betrokken zijn bij de hormoonmetabolisme. Bovendien kunnen sommige PFAS-verbindingen de werking van specifieke hormonen nabootsen of blokkeren. Ze binden zich aan hormoonreceptoren en activeren of blokkeren die. De verstoring van je hormoonregulatie kan leiden tot problemen met de voortplanting, zoals verminderde vruchtbaarheid en verstoorde menstruatiecycli. Daarnaast kunnen hormonale verstoringen invloed hebben op je groei en ontwikkeling, je metabolisme, je immuunsysteem en je algemene welzijn.

pfas lichaam

Weefsels en organen

PFAS kunnen zich verspreiden naar verschillende delen van je lichaam en daar schadelijke effecten veroorzaken, zoals ontstekingsreacties in weefsels en organen. Dit kan leiden tot weefselschade en de normale functie van organen verstoren. Ontstekingsreacties kunnen onder andere leiden tot zwelling, pijn en verstoring van de weefselstructuur. Daarnaast kunnen PFAS de celmembranen van weefsels en organen aantasten. Ze kunnen de permeabiliteit van de celmembranen verhogen, waardoor ongewenste stoffen je cellen binnendringen en schade veroorzaken. Bovendien hebben ze schadelijke effecten op specifieke organen zoals je lever, nieren en schildklier. Ze verstoren de normale functie van deze organen en leiden tot schade.

Kan PFAS mutaties veroorzaken?

Het onderzoek naar de impact van PFAS op genetische schade en mutaties is nog steeds aan de gang en wordt voortdurend geüpdatet. Verschillende studies hebben echter al aangetoond dat bepaalde PFAS-verbindingen in staat zijn om interacties aan te gaan met je DNA en schade te veroorzaken. Ze kunnen oxidatieve stress induceren, directe DNA-binding veroorzaken en de werking van enzymen verstoren die betrokken zijn bij DNA-reparatie. Deze bevindingen suggereren dat PFAS de potentie hebben om genetische schade en mutaties te veroorzaken, wat het risico op kanker kan verhogen. Het wetenschappelijke onderzoek naar PFAS en de gevolgen ervan is echter nog aan de gang en verdere studies zijn nodig om de exacte mechanismen en het volledige spectrum van de gevolgen van PFAS op genetische schade te begrijpen. Het is daarom belangrijk om op de hoogte te blijven van de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen en aanbevelingen van gezondheidsinstanties, aangezien deze voortdurend veranderen op basis van nieuwe bevindingen.